woensdag 17 oktober 2012

Konijn


Na de slakken zijn we helemaal 'los' op de Franse keuken. Waar kun je beter zien wat de Fransen zoal eten, dan op een Franse markt. Heerlijk dat die her en der ook gewoon op zondag zijn. Op de zondagsmarkt van Versailles keken we onze ogen uit bij de kraampjes groente en fruit. Alles even mooi uitgestald in kleurrijke piramides. Na de aanschaf van vijf artisjokken ontdekten we een kraam met allerhande appels. Gelukkig, want de kinderen kunnen niet goed wennen aan de appelcollectie in de supermarkten hier. De Fransen houden naar wij nu aannemen vooral van zoet en zacht. Mijn kinderen geven de voorkeur aan stevig en zoetzuur. Tot nu toe heb ik qua appels nog steeds misgegrepen en liggen ze weg te kwijnen in de fruitschaal.

Ik heb er een paar weten te redden door ze in een taartje te verwerken, maar het bleef tot nu toe behelpen. Maar na deze ontdekking is de misère voorbij. Keuze genoeg en als we erge heimwee voelen kan ik zelfs een klassieke appeltaart bakken van goudrenetten uit Boskoop.



Maar natuurlijk kwamen we niet naar Frankrijk om Hollands te eten. Dus loodste ik de kinderen ook nog door het overdekte gedeelte van de markt. Konijnen aan het plafond, eenden met poten en kopjes eraan in de vitrines en veel varkenspootjes. Alles werd door de heren met grote interesse bestudeerd. Geboeid en zonder gruwen. Mijn wat flauwe aankoop van lokale worstjes werd door de blonde helft van de tweeling weggehoond. 'Die kennen we toch al? Neem dan in ieder geval deze!' wijzend op een enorme verse worst die om een houten standaard was geslingerd.



Met de worstjes in de tas liepen we verder. Bij het enorme konijn bleef mijn blonde zoon staan en verzuchtte: 'Als ik dan die worst niet mag hebben, mag ik dan in ieder geval dat konijn voor mijn verjaardag? En als het kan ook nog een eend.' Ik wilde net voor de zoveelste keer de bekende preek afsteken over het hebben van huisdieren en de enorme verplichtingen die dat met zich meebrengt, als mijn zoon mij interrumpeert. 'Nee, geen levende. Gewoon zulke, om te eten! Dan begraven we de botjes daarna in de tuin.'


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten