Wat een luxe om de prachtigste musea te kunnen bezoeken. Het Victoria en Albert museum, de Tate Modern en Tate Brittain. Zonder entree, maar met een uiterste vriendelijk verzoek om een kleine donatie te doen. Geweldig om je dochter de theatercollectie van het V&A te tonen. Maar ook mijn favoriete schilderijen in de Tate Brittain waren verplichte kost. Blake, Turner en vooral ook de Prerafaëlieten. Met als hoogtepunt The lady of Shalot (Waterhouse) en Millais' Ophelia.
Elk museum waar we kwamen waren ook honderden schoolkinderen op bezoek. Hier lagen kleuters op de grond tekeningen te maken tussen abstracte moderne kunst. Verderop losten kinderen van een jaar of acht opdrachten op over Turner en stonden enigszins ongeïnteresseerd ogende pubers te luisteren naar een betoog over pop-art. Aan de uniformen kon je opmaken dat kinderen van de meest uiteenlopende rangen en standen een bezoek brachten aan deze kunsttempels. Het meest ontroerende vond ik dat de heel wat kinderen bij de vraag. ' What's your favourite painting?' invulden: Ophelia. En gelijk hebben ze!
Ik realiseerde mij dat in Nederland toch wel veel kinderen het tijdens hun schooljaren zonder de grote meesterwerken moeten doen door de drastische verbouwingen. Daarnaast vraag ik mij serieus af of wanneer de grote musea in Amsterdam eindelijk weer echt open gaan, het onderwijs nog geld en ruimte heeft om binnen te kijken.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen